Techniek
“Op mijn afdeling doen we veel zogenaamde minimaal invasieve ingrepen. Bij het woord ‘ingreep’ denken veel mensen aan een groot mes en een grote snee, maar wij maken een gaatje van 3 millimeter, dat we lokaal verdoven, en gaan daardoor naar binnen.
Bij een embolisatie bijvoorbeeld, gaan we naar binnen met een draadje en dan zoeken we naar de bloedvaten die een tumor in de lever voeden. Die toevoer blokkeren we dan met kleine balletjes. Dat hele technische vind ik leuk. Ik sta ook elke keer weer versteld van de ontwikkelingen die dergelijke behandelingen verbeteren. De lever kan per patiënt behoorlijk verschillen, dus er is geen standaard route naar een levertumor. Embolisatie is dus behandeling op maat. Het gebruik van 3D scans is laagdrempeliger geworden en daarom maken we er meer gebruik van dan voorheen. Het gevolg is dat we ons werk beter kunnen doen doordat we bijvoorbeeld een digitaal algoritme kunnen gebruiken om een route voor te stellen en mee te denken.”
Intimiderend
Mauro vertelt dat studenten het AVL soms wel intimiderend vinden. “Het is een hoog aangeschreven instituut en dan kun je denken dat je hier continu op je tenen moet lopen. Dat is niet zo, want ondanks dat medische ontwikkelingen snel gaan, gaat de zorg ook niet over één nacht ijs. Het is allemaal prima bij te houden.
Toch vond ook ik het in het begin wel intimiderend, maar dan om een hele andere reden. Kanker is een serieuze ziekte; mensen kunnen er slecht aan toe zijn. Dat brengt met zich mee dat mensen emotioneel kunnen zijn als ze voor een scan komen bijvoorbeeld. Je moet daar respectvol mee omgaan. Je bent zo empathisch mogelijk en doet je best. Dat zijn dingen die het werk wel intimiderend kunnen maken, maar als je het goed doet, geeft het ook veel voldoening.
De mens
Voor mij is het echt de combinatie van techniek en zorg die ik leuk vind. Ik blijf het bijzonder vinden om te zien hoe divers mensen zijn. Iedereen hier heeft kanker, maar zelfs binnen dezelfde kankersoorten, zijn er grote verschillen. Iedereen heeft toch weer andere zorg nodig, staat er anders in of heeft een ander toekomstperspectief. De kankersoort kan hetzelfde zijn, maar iedereen heeft andere sub problemen.
Toekomst
De opleiding Medische Beeldvorming en Radiotherapie leidt op voor werken in radiotherapie, radiologie en nucleaire geneeskunde, maar in de praktijk zijn dat gescheiden afdelingen. Toch is het heel breed wat ik doe, heel afwisselend. Ik maak scans die soms in vijf minuten klaar zijn of ik assisteer bij ingrepen die een paar uur duren. En alles daartussenin.
Er is hier veel ruimte om je te ontwikkelen door een specialisatie te kiezen. Dat is niet overal zo, want het kost het instituut toch weer geld om jou een extra opleiding te geven. Maar hier is dat goed geregeld. Er is een toenemende zorgvraag en we groeien. De verwachting is dat HBO-ers steeds meer verantwoordelijkheden gaan krijgen. En met de juiste studie en training kan dat ook geheel veilig. Kortom, ik ga hier niet meer weg!” Sluit Mauro lachend af.
