Vooral mooi
“Oncologie heb ik altijd fascinerend gevonden en toen die meiden dat tegen me zeiden, dacht ik: ‘Ja, dat wil ik toch eigenlijk ook.’ Het ‘zorgen voor’ heb ik altijd heel sterk gehad. Van kleins af aan al. En dat kun je hier natuurlijk volop”, vertelt Jolanda. Ze is aan de slag op de vierde etage en daar liggen mensen die vaak erg ziek zijn. “Het is een redelijk palliatieve afdeling, zou je kunnen zeggen. Maar ik vind het heel mooi om juist in dat stuk nog wat te kunnen betekenen. Ik ben zelf heel positief en altijd wel vrolijk, en ik merk dat mijn vrolijkheid alleen al veel goed doet bij de patiënten. Ze zijn ziek, maar zitten niet te wachten op: ’Ach, je hebt kanker, wat erg.’ Nee, dat weten ze wel, dus het positieve, af en toe wat koetjes en kalfjes, lief zijn voor ze, even dat extraatje, dat maakt het verschil. Er is natuurlijk wel veel leed en dat kan zwaar zijn, maar zo ervaar ik het niet. Ik vind het vooral mooi.
Soms ben ik samen met een transferverpleegkundige een hele ochtend bezig om te zorgen dat mensen die naar huis gaan, thuis ook de goede zorg krijgen. Dat is zo waardevol, ook voor de naasten. Als ik dat dan voor elkaar gebokst krijg denk ik wel: ‘Yes, hoe mooi is dat!’
Waar ga ik beginnen?
Als traineeverpleegkundige ben je volledig aan het werk, maar je krijgt nog wel begeleiding. In het begin vond ik het heel spannend om opeens mijn eigen patiënten te hebben, want het zijn wel vaak patiënten die complexe zorg nodig hebben. Ik liep een kamer binnen en zag een patiënt met twee infusen, een spuitpomp en een maaghevel en dacht eerst: ‘Waar ga ik beginnen?’ Nu draai ik er mijn hand - bij wijze van spreken - niet meer voor om. En je moet je wel realiseren dat wanneer je bijvoorbeeld iets wilt geven om de ontlasting soepeler te laten worden, dat bij iemand met een darmtumor dat niet zomaar kan. Je moet altijd op scherp staan.
Verantwoordelijk
Gevoelsmatig heb ik hier een grote verantwoordelijkheid. Er wordt ook echt wel naar je geluisterd als je wat zegt. Het is teamwork en iedereen heeft zijn rol en iedereen draagt wat bij. Wij zien de patiënten acht uur op een dag en dat is toch meer dan een arts. Het valt mij op dat artsen dan ook altijd goed luisteren als ik een ander idee heb. Ondanks dat je steeds zelfstandiger wordt, doe je het werk uiteindelijk nooit echt alleen. Ik weet nog niet alles, maar ik groei er wel steeds meer in. Het klinisch redeneren is iets waar ik nog in aan het leren ben bijvoorbeeld, maar daarom ben ik ook de opleiding gaan doen.”
Traineeship voor Verpleegkundigen
In 12 maanden doe je waardevolle praktijkervaring op en leer je op innovatieve en inspirerende wijze alles over de nieuwste behandelingen in de oncologie en de zorg die daarbij komt kijken, zoals de zorg aan patiënten die chemo- of immuuntherapie krijgen. Zo ontdek je of dit uitdagende vakgebied bij jou past. Lees meer:
